Een onderdeel van deze wet is de premiedifferentiatie van de WW-premie. Door het heffen van een lagere WW-premie voor vaste contracten, wordt gestimuleerd om medewerkers een vast contract aan te bieden. Een vast contract is een ‘schriftelijk overeenkomst voor onbepaalde tijd die de omvang van de te verrichten arbeid eenduidig vastlegt’. De hoge premie kan ook met terugwerkende kracht worden geheven zoals bij het beëindigen van
een vast contract binnen de proeftijd.
Het hoge tarief geldt voor iedereen die geen vast contract heeft zoals tijdelijke-, 0-uren contracten en een min-max contract. Het verschil tussen de hoge en de lage premie zal 5% bedragen. Nu betalen werkgevers naast een uniforme Awf-premie ook een sector premie waarvan de hoogte afhankelijk is van de sector waarin het bedrijf actief is.
Deze sectorpremie komt te vervallen.
Uitzondering op de hoge premie geldt voor contracten voor jongeren onder de 21 jaar die ten hoogste 12 uur per week werken, en BBL-contracten: voor deze medewerkers geldt het lage premiepercentage.