De Eerste Kamer heeft het wetsvoorstel aangenomen waarbij werkgevers worden gecompenseerd voor de uitbetaling van transitievergoeding bij ontslag i.v.m. langdurige arbeidsongeschiktheid. De kosten van de compensatie worden gefinancierd vanuit het Algemeen werkloosheidsfonds (Awf). De wet zal naar verwachting 1 april 2020 ingaan.
De bijzonderheden van deze wet zijn:
Voorwaarden
- Compensatie kan door werkgever worden aangevraagd als een transitievergoeding is betaald bij langdurig arbeidsongeschikte werknemers ná opzegging of ontbinding van de arbeidsovereenkomst of het niet verlengen van een tijdelijke arbeidsovereenkomst of als werkgever een vergoeding heeft betaald op grond van een tussen hem en de werknemer gesloten beëindigingsovereenkomst.
- De compensatie geldt voor uitbetaalde transitievergoedingen vanaf 1 juli 2015.
Hoogte compensatie
- De compensatie bedraagt maximaal de transitievergoeding waar een werknemer recht
op zou hebben op het moment dat de doorbetalingsverplichting eindigt. Voor de periode
dat het dienstverband daarna slapend is gehouden geldt de compensatie dus niet.
- De compensatie bedraagt niet meer dan het brutoloon dat aan de werknemer tijdens
ziekte is betaald.
- Als aan een werkgever een loonsanctie is opgelegd, telt die periode niet mee bij de berekening van de hoogte van de compensatie.
- De compensatie bij beëindiging met wederzijds goedvinden zal niet hoger zijn dan de transitievergoeding die zou gelden als de arbeidsovereenkomst door opzegging of ontbinding zou zijn geëindigd.
Aanvraag
- De aanvraag van de ‘oude gevallen’ moet uiterlijk 30 september 2020 ontvangen zijn.
Dit zijn de langdurige arbeidsongeschikte werknemers die een transitievergoeding hebben ontvangen over de periode 1 juli 2015 tot 1 april 2020.
- De aanvragen voor compensatie van vergoedingen die door de werkgever ná 1 april 2020 zijn verstrekt, moeten binnen 6 maanden na betaling van de volledige transitievergoeding worden aangevraagd.
- De werkgever moet bij de aanvraag in ieder geval de volgende gegevens verstrekken:
*Arbeidsovereenkomst werknemer
* Wanneer de arbeidsovereenkomst niet van rechtswege is geëindigd: bescheiden waaruit blijkt dat de arbeidsovereenkomst is beëindigd wegens langdurige arbeidsongeschiktheid.
Dit kan zijn:
a. De beschikking waaruit blijkt dat UWV toestemming heeft verleend voor opzegging van de arbeidsovereenkomst wegens langdurige ziekte
b. De beschikking van de kantonrechter waaruit blijkt dat de arbeidsovereenkomst om die reden is ontbonden; of
c. De beëindigingsovereenkomst die ziet op het met wederzijds goedvinden beëindigen van de arbeidsovereenkomst wegens langdurige ziekte.
- Wanneer de arbeidsovereenkomst niet is opgezegd wegens langdurige arbeidsongeschiktheid na toestemming van UWV (slapende dienstverbanden):
een verklaring van de werkgever dat de werknemer ziek was op het moment dat de arbeidsovereenkomst eindigde, de periode waarin de werknemer ziek is geweest en de naam van de behandelend bedrijfsarts.
- Het door de werkgever tijdens ziekte betaalde loon (aan de hand van loonstroken).
- De gegevens die gebruikt zijn om de hoogte van de transitievergoeding te berekenen.
- Bewijs van betaling van de (transitie)vergoeding. Bij betaling in termijnen zullen betalingsbewijzen moeten worden overlegd waaruit blijkt dat de gehele vergoeding is voldaan.
Voor de oude gevallen zal gelden dat het UWV vaak een beschikking heeft gegeven over de aanvraag WIA – of Ziektewetuitkering. Dat is voldoende om aan te tonen dat de werknemer ziek was bij het einde van de arbeidsovereenkomst.
Met deze nieuwe wet is het uit kostenoverweging niet meer noodzakelijk om een dienstverband slapend te houden.